วันเสาร์ที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2561

นักโทษ​หญิง​ในเรือนจำ !!


         เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ส่งเข้ามาจากทางบ้านโดยคุณวีนะครับทางเราต้องขอขอบคุณมากที่กรุณานำเรื่องราวชีวิตและประสบการณ์ที่ได้พบเจอมาแบ่งปันให้กับแฟนๆชาวสัมผัสสยองทุกคนได้รับฟังกันหลายคนอยากจะลืมอดีตที่ขมขื่นแต่บางคนก็อยากจะนำอดีตนั้นมาบอกเราเพื่อเตือนสติให้กับผู้ที่ยังคงใช้ชีวิตอยู่และกำลังจะก้าวเดินไปในทางที่ผิดจนสุดท้ายต้องสูญเสียอิสรภาพไป ไม่ว่าจะน้อยหรือมากหรือไม่ก็อาจจะพบจุดจบที่ร้ายแรงมากกว่านั้นก็เป็นได้ และเรื่องนี้หากแอดมินถ่ายทอดออกมาผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา​ ณ​ ที่นี้ด้วยนะครับ คุณบีแต่เราว่าเรื่องที่จะเล่านี้เป็นประสบการณ์ที่น้อยคนนักจะเคยสัมผัสและบางคนก็ไม่มีโอกาสที่จะได้สัมผัสเลยเราชื่อวีย้อนกลับไปเมื่อสมัยปีพ.ศ 2555 ปีนั้นเป็นปีที่ทางรัฐบาลปรามยาเสพติดมีผู้ค้าหลายๆโดนจากและหนึ่งในนั้นก็คือ วีเองเราถูกจะได้คุมตัวไปยังเรือนจำแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ วันแรกที่เราได้ก้าวเดินเข้าไปหลังกำแพงนั้นก็มีความรู้สึกรับรู้ได้ทันทีเลยว่าที่นี่ต้องมีอะไรอยู่แน่ๆและมีมากเสียด้วย โดยปกติแล้วเป็นคนมีสัมผัสทางพวกนี้อยู่แล้วบวกกับตอนที่อยู่ข้างนอกขอเป็นคนเล่นของด้วย สถานที่ที่เราคงไปแต่เดิมมันเคยเป็นคุ้มเก่าของใครสักคนที่มีเชื้อเจ้าอยู่และที่ถูกแปรสภาพมาเป็นที่คุมขังคนกระทำผิด ในวันแรกที่เราเข้าไปทุกอย่างก็เป็นปกติดีอาจจะเป็นเพราะว่าเราอดหลับอดนอนจากโรงพักมาก็เป็นได้เพราะมานอนที่สบายสบายก็หลับเป็นตายไม่มีอะไรเกิดขึ้น ที่นี่ฉันเปิดไฟนอนกันคนที่เข้าไปแรกๆจะต้องกลับเชื้อก่อนโดยจะได้อยู่ห้องแอร์ที่เป็นห้องสี่เหลี่ยมอนาคตนอนประมาณ 20 คนได้ค่ะนอนเบียดชิดกันที่ห้องกับเชื้อนี้เขาจะให้อยู่ 7 วันก่อนที่จะออกไปแดนแรกรับ ไม่ได้เข้ามาอยู่แดงแรกรับคืนแรกผ่านไปทุกอย่างก็เป็นปกติดีแล้วก็มาเกิดเรื่องขึ้นในคืนที่ 2  เวลาเที่ยงคืนขณะที่เรานอนอยู่ที่ตำแหน่งทางเข้าห้องตรงกับประตูพอดีตอนนั้นเรากำลังเคลิ้มจะหลับก็ต้องสะดุ้งตกใจตื่นเพราะมีความรู้สึกว่าเหมือนมีใครเอาลูกอะไรสักอย่างคล้ายๆลูกมะพร้าวย้อนมาใส่ท้องของเราดันตก เราจุและตกใจมากเอาลุกขึ้นมามองซ้ายมองขวาก็ไม่มีใครทุกคนหลับกันหมด วันที่เรากำลังงงและสงสัยอยู่นานก็มีเสียงลูกกุญแจพวงใหญ่ดังกระทบกันดังมาไกลๆเราจึงมองไปทางต้นเสียงนั้นผ่านทางช่องประตูก็ปรากฏเป็นร่างของผู้หญิงคนหนึ่งเธอรูปร่างผอมบางผิวขาวสี่ใส่ชุดโอ้โหแล้วก็จ้องมาที่เราเธอพูดกับเราด้วยน้ำเสียงดุดันและดังมาก เก่งนักนะมึงอ่ะเดี๋ยวมึงเจอกู แต่ที่น่าแปลกก็คือทั้งทั้งที่พวกกูพูดเสียงดังขนาดนั้นแต่ทำไมไม่มีใครตกใจหรือตื่นขึ้นมาเลยแม้แต่คนเดียว ตอนนั้นเราก็งงและสงสัยมากกว่าที่เขาพูดหมายความว่ายังไงเราไปทำอะไรให้ถึงมาคู่เราแบบนี้ มีความเป็นน้องใหม่ที่ยังไม่รู้จักธรรมเนียมข้างในว่ายังใช้ระบบทาสอยู่เลยพูดออกไปว่า เจอก็เจอกูไม่กลัวมึงหรอก พอเราพูดจบที่อื่นที่นอนอยู่ในห้องกับลูกคืนแล้วตะโกนมาว่าเราคุยกับใครเราหันไปบอกกับพี่เรื่องว่าคุยกับผู้คุมที่ยืนอยู่หน้าห้องใหญ่ยังทำหน้าตกใจแล้วบอกกับเราว่ารับรักมึงอ่ะเดี๋ยวก็เจอดีหรอกแล้วเรื่องก็รีบล้มตัวลงนอนคลุมโปงในทันที เราจึงหันกลับมาหาพวกคุณอีกครั้งปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ตรงนั้นเลยไม่รู้ว่ากูคงกลับไปตอนไหนทำไมถึงไม่ได้ยินเสียงกุญแจกระทบกันเหมือนตอนแรก เรางงเป็นไก่ตาแตกแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วเราก็นอนต่อเพราะเช้ามาเราก็สวดมนต์แล้วลงไปอาบน้ำและกินข้าวในขณะที่เรากำลังนั่งกินข้าวอยู่นานแต่พี่โบว์ก็เดินเข้ามาแล้วถามเราว่าจะรับน้องใหม่ล่ะสิเมื่อคืน เราไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่กังฟูพี่นี่ใช้คำเรียกแทนผู้คุมว่านาย เรื่องทำเราว่ามันจะได้หรอที่ตัวเขาขาวๆๆหรือเปล่า เราก็บอกไปว่าอ้าวเมื่อคืนพี่ก็ไม่เห็นหรอเขายืนว่าให้หนูจนพี่เพิ่งตื่นมาเรียกนั่นแหละเพิ่งตอบกลับมานั่นไงเจอเขาให้แล้ว เราแปลกใจในสิ่งที่พี่เขาพูดก็เลยถามว่าทำไมมีอะไรเหรอพี่พี่เขาก็เลยเล่าว่าเรือนจำแห่งนี้สมัยก่อนเคยเป็นสถานพยาบาลของเจ้านายมีคนตายก็เยอะไม่แปลกที่จะมีผีที่เราเจอนายคนเมื่อคืนเขาเคยคุมที่นี่มาก่อน วันหนึ่งเขาป่วยเป็นโรคอะไรสักอย่างรักษาอยู่นานก็ไม่หาย สุดท้ายก็เสียชีวิตแต่แกก็ไม่ยอมไปไหนด้วยดีว่าเป็นห่วงคนรักที่เป็นผู้ต้องขังซึ่งเธอเป็นทอมอยู่ที่เรือนจำแห่งนี้ด้วย เมื่อแกไม่ไปไหนก็ชอบรับน้องอยู่ไปๆออกมาหลอกหลอนนักโทษอ้วนเป็นรายๆไปแล้วที่หน้าชอบไปกว่านั้นก็คือตรงที่เรานอนอยู่เคยมีคนเจอผีแล้วชอบไปอยู่ตรงนั้น เมื่อได้รู้อย่างนี้คืนนั้นเราย้ายที่นอนเลยพอถึงเวลาเข้านอนก่อนนอนเราก็สวดมนต์ขอขมานายคนเมื่อคืน แล้วก็ไม่เคยเจอเธออีกเลย เราอยู่อย่างสงบมาโดยตลอดจนกว่าทางหนีการย้ายผู้ต้องขังเกิดขึ้นผู้ต้องขังทั้งหมดทุกยายไปอยู่ที่ใหม่ซึ่งที่ใหม่นี้เดิมเคยเป็นที่ขังของนักโทษชายนั่นแหละ ผู้ต้องขังถูกย้ายมาด้วยความทุลักทุเลคนที่ป่วยก็ต้องทนเอาเอายาไม่พร้อมต้องมีการจับอะไรใหม่ทั้งหมดแม้แต่โรงงานฝึกวิชาชีพด้วยก็เช่นกัน เวลาผ่านไประยะหนึ่งเพราะทุกอย่างเริ่มเข้าทีเรื่องราวน่ากลัวก็เริ่มกลับมาอีกครั้งเนื่องจากที่คุมขังแห่งนี้เคยเป็นที่คุมขังนักโทษชายมาก่อนคนที่ตายส่วนใหญ่จึงเป็นผู้ชาย วิญญาณที่อยู่ที่นี่จึงเป็นผีหนูอยากจะมาทักทายสาวๆตามประสาหนุ่มสาวเขาเจอกัน เพียงแต่ว่านมที่ว่านี้อยู่คนละภพกับพวกเราช่วงแรกๆที่เจอก็จะมาในรูปแบบเสียงมาเห็นเป็นเงาวับๆแวมๆมาแต่ที่เด็ดที่สุดจนต้องเอามาเล่ากันแบบขนหัวลุกตอนเสียงหัวเราะก็จะมีเรื่องของพี่คนหนึ่งที่ได้เจอมากับตัวแล้วได้เล่าให้เราฟังเธอโชคดีซ่อมอยู่ที่ชั้น 5 เธอเล่าให้เรากับหลวงพี่ฟังว่าคืนนั้นขณะที่เธอกำลังนอนหลับอยู่ก็ฝันว่ามีผู้ชายคนหนึ่งหน้าตาดีมากถือว่าหล่อเลยทีเดียวเขาบอกว่าเขาตายตรงที่เธอนอนอยู่ เธอไปสักพักแล้วเขาก็พูดต่อว่าขอนะของขาดมานานแล้ว เป็นที่เข้าใจกันดีว่ามันหมายถึงอะไรในความที่มีซ่อมก็ของขาดมานานแล้วเหมือนกันก็จะไปแบบไม่ดีหรอกตอนนั้นเธอไม่คิดกลัวหรือสงสัยอะไรเลยขอให้ได้ถึงที่ก็แล้วกัน พี่ส้มพูดไปก็หัวเราะไปพวกเราก็หัวเราะด้วยเหมือนกันเธอพูดต่อว่าหลังจากที่ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกสดชื่นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเราก็แซวพี่เขาไปว่าก็ได้แล้วนี่จากนั้นก็เฮฮากันไป หลังจากที่พี่ส้มเราจบเราก็เล่าเรื่องของเราให้พี่เขาฟังบ้าง วันหนึ่งในห้องของเราขณะที่ตั้งวงนั่งคุยกันก็รู้สึกเบื่อไม่มีอะไรทำแล้วหยิบกระดาษและปากกามาเขียนทำเป็นผีถ้วยแก้วเพราะในตอนนั้นสามารถเอากระดาษและปากกาขึ้นไปเขียนอะไรต่อมิอะไรได้รวมถึงพวกยาต่างๆด้วยเพราะเขียนกระดานผีถ้วยแก้วเสร็จก็หาสิ่งของที่จะนำมาทำเป็นถ้วยเมื่อไม่มีถ้วยจึงใช้ฝายาหม่องแทนแล้วก็เริ่มเล่นกันแบบตามมีตามเกิด พวกเราเล่นด้วยกัน 4 คนมีพี่ออยน้องพักเที่ยงแล้วก็ตัวของวี เริ่มอัญเชิญดวงวิญญาณทุกคนเอานิ้วชี้แตะไปที่ฝายาหม่องเพราะมีดวงวิญญาณเข้าก็รู้สึกตายอย่างเริ่มถามคำถามว่าใครฟ้าย่าโมก็ขยับไปที่ทองมณโฑต่อด้วยฆระฆังพวกเราหัวเสียกันมามันอ่านไม่รู้เรื่องมันแปลว่าอะไรก็ไม่รู้ ซักผ้าฝาก็ค่อยๆเคลื่อนไปหยุดอยู่ตรงที่พักเที่ยงเลยถามคำถามอีกว่าเป็นต่างด้าวเหรอฟ้าค่อยๆเคลื่อนไปที่คำว่าใช่เช็คแอร์เชียงดาผีไปชุดใหญ่แล้วตบท้ายด้วยการเชิญออกแต่พวกเรายังไม่หยุดเล่นกันเพียงเท่านี้ เชิญวิญญาณเข้ามาอีกคราวนี้เป็นวิญญาณของคนไทยสมใจอย่าจึงถามคำถามไปแล้วก็ได้รู้ว่าผู้ชายคนนี้ตายเพราะโดนจับแขวนคอแก้หิวมากอยากทำบุญมาให้ก็ไม่ถูกเพราะของที่ทำบุญมานานพร้อมอยู่หน้าประตูใหญ่หมดจะออกไปเอาก็ไปไม่ได้เพราะเรารู้สึกสงสารมาอ้อยเลยบอกว่าจะทำบุญไปให้จากนั้นก็เชิญดวงวิญญาณออกไปตอนนั้นเรารู้สึกว่าฟ้ายาหม่องร้อนมากเหมือนมีใครเอาไฟมาจุดเน้นๆ จนน้องพัชน้ำตาคลอบอกว่าไม่ไหวแล้วหนูร้อนนิ้วแสบนิ้วเที่ยงเริ่มเห็นท่าไม่ดีเลยบอกให้ทุกคนเอามือออกพร้อมๆกัน เมื่อดึงมือออกก็เห็นว่าตรงปลายนิ้วมือที่จิ้มของแต่ละคนมีรอยของขี้เถ้าติดอยู่พวกเราต่างตกใจรีบแยกย้ายไปล้างมือสวดมนต์แล้วก็เข้านอนคืนนั้นเราก็ฝันว่ามีผู้ชายมาหาเราเขาคนนั้นหน้าตาตี๋มาล่อแบบเก่าเขามานั่งอยู่ไกลของเราแล้วเอานิ้วชี้ซากิถามเราว่าของขาด เราตกใจมากเอาแล้วไงนี่เรากำลังจะโดนแบบที่ซ่อมหรือนี่เราคิดอยู่แต่ไม่ได้พูดมันออกมาเหมือนเขาจะรู้สิ่งที่เราคิดเขาจึงบอกว่า ไม่ใช่ของแบบนั้นหมายถึงยา เราจึงตอบเขาไปว่าอยู่ในนี้จะไปหาที่ไหนให้ได้ เขาบอกว่าให้ไปขนตรงนั้นตรงนี้แต่เราก็บอกไปว่าเราไม่ไปเรากลัวโดนจับได้เขาก็ทำหน้าเศร้าแล้วบอกว่าถ้าอย่างนั้นก็ไปบอกผู้หญิงห้อง 405 ด้วยว่าทำบุญไปให้ป้าอยากไปหาแต่ไปหาไม่ได้ เราก็ตกปากรับคำไป เช้ามาเราก็ไปบอกผู้หญิงที่ห้องนั้นให้เราทำการไหว้พระทำบุญกรวดน้ำเท่าที่จะทำได้ให้กับเขา แล้วคืนนั้นเขาก็กลับมาอีกเพื่อมาขอบคุณ เขาให้เลขหวยเรามาแต่เราก็ไม่ได้บอกให้พ่อกับแม่ที่มาเหยียบ แล้วงวดนั้นก็ 3 ตัวตรงไม่ขาดไม่เกิน เรารู้สึกเสียดายเป็นอย่างมากแต่มันผ่านไปแล้วจะทำยังไงได้นี่เป็นเรื่องที่เราเจอในเรือนจำ ไว้ถ้ามีโอกาสมาเราจะมาเล่าให้ฟังอีกเพราะที่เราอยู่นี่เป็นแค่ชั้น 4 โทษ 2-3 ปี ซึ่งหลังจากนั้นเราได้ย้ายไปอยู่ที่ฉันค่ะซึ่งมีนักโทษที่ได้รับโทษสูงอยู่ที่นี่กันตั้งนานแล้วเราก็เจอผีหนักมากกว่าเดิมอีกด้วย

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...