ถ้ำหลวงอยู่ในท้องที่ตำบลโป่งผาอำเภอแม่สายจังหวัดเชียงรายอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าดอยนางนอนความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 453 เมตรมีเนื้อที่ประมาณ 5,000 รายซึ่งกรมป่าไม้ได้ประกาศจัดตั้งเป็นวนอุทยานเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2529 มีพื้นที่ครอบคลุมหัวดอยนางนอนอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าดอยนางนอนมีพื้นที่สำหรับบริการนักท่องเที่ยวอยู่ 2 แห่งคือบริเวณวนอุทยานถ้ำหลวงมีเนื้อที่ 12 ไร่ตั้งอยู่ท้องที่บ้านน้ำจำตำบลโป่งผาอำเภอแม่สายซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักงานส่วนที่ 2 บริเวณขุนน้ำนางนอนมีเนื้อที่ 8 ไร่ตั้งอยู่ท้องที่บ้านจ้องตำบลโป่งผา อำเภอแม่สายดอยวนอุทยานถ้ำหลวงมีอาณาเขตติดต่อคือทิศเหนือจดโดยเจ้าแม่ห้วยน้ำจองทิศใต้จดโดยผู้เฒ่าและลำห้วยนำทางทิศตะวันออกชนบริเวณพื้นที่ราบที่อยู่ข้างๆภูเขาทั้งหมดทิศตะวันตกภูเขาลูกใหญ่สืบทอดมาจากชายแดนเมียนมาร์ ถ้ำหลวงมีความกว้างใหญ่และลึกมาจากข้อมูลของกรมอุทยานได้บอกว่าทำนี้มีความยาวประมาณ 10 กิโลเมตรได้ลักษณะทางกายภาพของทำหลวงระบุว่ามีปากขั้นสูงเส้นทางภายในถ้ำหลวงคดเคี้ยวเดินลำบากบางช่วงเดินได้ง่ายบางช่วงเดือนใดยาบางช่วงก็มีเพดานต่ำโดยทองคำแรกที่เปิดกว้างระดับพื้นดินจะต่ำกว่าบาททำมาเนื่องจากเป็นร่องทางน้ำที่ไหลออกจากทำโดยมีร่องน้ำผ่านระหว่างถมที่ 1 และทางขวามือของเรานั้นจะเป็นเนื้อดีที่สูงขึ้นมีร่องรอยหลุมที่อยู่และเป็นองค์ที่ 2 ต่อจากถุงแรกทั้งยังมีร่องรอยหินถล่มด้านซ้ายมือ เมื่อสิ้นสุดบันไดจากบริเวณปากถ้ำก็จะเป็นทางเดินดินสั้นๆต่อจากนั้นจะเป็นขั้นบันไดที่เทด้วยปูนซีเมนต์จำนวน 5-6 การยกระดับพื้นที่เข้าสู่ความยาวของตัวทำโดยในช่วงฤดูฝนจะเป็นช่วงที่อันตรายมากนักท่องเที่ยวที่มาถ้ำหลวงจะมาในช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงเมษายนเท่านั้นช่วงฤดูฝนเจ้าหน้าที่จะทำการปิดการเข้าเยี่ยมชมในส่วนของทำเพราะน้ำจะท่วมภายในธรรมและบริเวณร่องน้ำตกแรก ในบริเวณทำยังปรากฏร่องรอยของระดับน้ำที่เคยขึ้นสูงทั้งยังมีการแตกออกของผนังทำอีกด้วยที่ผ่านมามีการสำรวจจนสิ้นสุดที่ห้องลับแลเนื่องจากการจะไปยังห้องโถงอื่นต่อได้นานจะยากลำบากมาโดยปกติที่แห่งนี้จะไม่ค่อยมีคนเข้าไปข้างในเพราะดูลึกลับและน่ากลัวมากชาวบ้านแถวนี้รู้ดีถึงหน้าผากและความลี้ลับที่อยู่ภายในถ้ำจึงไม่มีใครย่างกรายเข้าไปแม้จะเป็นเวลากลางวันก็ตาม ค่ำนี้มีตำนานเล่าขานถึงความลี้ลับมากมายไม่ว่าจะเป็นตำนานเจ้าแม่ดอยนางนอนหรือตำนานเจ้าปู่พญานาคผู้ดูแลรักษาถ้ำแห่งนี้ การที่จะเข้าไปภายในทำตามความเชื่อต้องขออนุญาตจากผู้ที่ดูแลทำและเข้าไปชมด้วยความสงบห้ามส่งเสียงดังกระทำการใดๆหรือพูดจาในสิ่งที่ไม่ควรไม่เช่นนั้นอาจจะได้เจอกับเหตุลี้ลับที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ทำนี้จะแตกต่างจากทุกท่านที่มีอยู่ภายในภาพนั้นเมื่อมองดูแล้วมันเหมือนกับว่าทุกอณูนั้นมีชีวิตและเหมือนกำลังจับตาจ้องมองผู้ที่เข้ามาเยือนทุกฝีก้าว ภายในถ้ำมีหินปูนขนาดใหญ่มีความงดงามของเกล็ดหินสะท้อนแสงหินย้อยทำน้ำและทำล้อซึ่งสวยงามมาก ถึงแม้จะมีนักท่องเที่ยวมาชื่นชมความงามเป็นอย่างมากแต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามาพัฒนาให้มันกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวอย่างจริงจัง ถังดังที่ถ้ำแห่งนี้อยู่ในเขตอุทยานขุนน้ำนางนอนบ้านจะเข้ามือถือที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงที่จะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ถ้ำแห่งนี้ยังรอคอยการสำรวจจากนักท่องเที่ยวอยู่ตลอดเพราะสำรวจไปได้ไม่ถึงที่หมายก็ต้องล่าถอยออกมาเนื่องจากพบอุปสรรคความยากลำบากภายในธรรม และที่นี่ยังมีถ้ำเล็กๆอยู่อีก 3 แห่งในบริเวณเดียวกัน ในปีพ.ศ 2534 ได้มีนักท่องเที่ยวชาวฝรั่งเศส 2 คนมาเที่ยวถ้ำหลวงจนเวลาล่วงเลยไปนานก็ไม่มีทีท่าว่าทำกูจะออกมาจากทำถึงได้มีการแจ้งความจากนั้นก็มีการระดมกำลังช่วยกันค้นหาเวลาผ่านไปกว่า 3 วันการค้นหาก็ประสบความสำเร็จเพราะเขาได้เจอกับนักท่องเที่ยวทั้งสองในสภาพที่อิดโรยมากในช่วงปีพ.ศ 2559 พ่อค้าแม่ค้าที่ขายของอยู่บริเวณหน้าปากทำได้แจ้งว่ามีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติฝากรถจักรยานทิ้งไว้ที่ด้านหน้าของทำจากนั้นก็เดินทางเข้าไปภายในทำเพื่อนั่งสมาธิแต่ปรากฏว่าเขาได้หายไปจนกระทั่งผ่านไปถึง 7 วันก็ไม่มีวี่แววว่าจะ แอบมาเจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องตามช่วยกันค้นหาเป็นระยะทางกว่า 800 เมตรแต่ก็ไม่พบใครเลยจากการตรวจสอบของเจ้าหน้าที่ในตอนนั้นก็พอเพียงแต่รถจักรยานที่จอดอยู่และมีเพียงขนมน้ำผลไม้ที่วางอยู่บริเวณปากถ้ำเท่านั้นและในปีพ.ศ 2559 ปีเดียวกันนั้นเองได้มีหนุ่มคนหนึ่งมีปัญหากลุ้มใจเป็นอย่างมากจึงอยากทำบุญด้วยการซื้อปลาไปปล่อยก็ไปเห็นแม่ค้ากำลังจะฆ่าปลาดุกเขารีบเข้าไปหาและขอซื้อในทันที หลังจากช่วยชีวิตปลาดุกตัวนั้นไว้ได้ก็ตั้งใจว่าจะนำมันไปปล่อยที่แม่น้ำจากนั้นก็เกิดความรู้สึกแปลกๆจึงตัดสินใจขับรถไปเชียงแสนระหว่างที่เดินทางอยู่นั้นก็มีภาพผุดขึ้นมาในหัวมันเป็นภาพของท่านท่านหนึ่งซึ่งมีขนาดใหญ่อยู่ติดกับชายแดนพม่า เขารู้สึกว่าสถานที่แห่งนี้มันคุ้นตาเขามาจนในที่สุดเขาก็นึกออกว่านั่นคือคำหลวงซึ่งเขาเคยไปมาแล้วนั่นเอง ตอนนั้นก็เป็นเวลาเย็นแล้วถึงแม้ว่าเขาจะไม่อยากไปในเวลาแบบนี้แต่ก็เหมือนมีอะไรฉุดเราจะให้เขาไปได้ในระหว่างที่กำลังเดินทางไปก็เหมือนกับมีเสียงเสียงหนึ่งบอกกับเขาว่าให้นำไข่ไก่ 5 ฟองพร้อมทั้งธูปและเทียนติดไปด้วย เพราะเขาเดินทางไปถึงก็เป็นเวลาหกโมงเย็นแล้วร้านค้าต่างปิดกันเกือบหมดแต่ก็ยังโชคดีที่มีร้านร้านหนึ่งเปิดอยู่เขาจึงได้ซื้อไข่ไก่ถูกและเพียงอย่างที่ต้องการ ตอนนั้นเจ้าของร้านมีสีหน้าเหมือนกับว่าเขาจะรู้อะไรบางอย่างถึงนำกระดาษมาพับเป็นกระทงแล้วหาดอกไม้มาให้เขารับกระทงและดอกไม้มาด้วยความแปลกใจเมื่อเขาเดินมาถึงบริเวณปากคำก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่นี่และวังเวงมากในใจเขาตอนนั้นก็รู้สึกกลัวอยู่เหมือนกันแต่ใจหนึ่งก็บอกว่าให้เดินเข้าไปภายในทำเมื่อเข้ามาถึงด้านไหนก็จุดธูปบอกกล่าวระบายความทุกข์ภายในใจที่มีอยู่มากมายหลายเรืองพร้อมทั้งกล่าวว่าผมอยากจะขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยให้ลูกได้มีสติปัญญาสามารถแก้ไขปัญหาต่างๆได้ เขาพูดจบอยู่ๆเขาก็มีความรู้สึกว่าอยากจะเดินเข้าไปข้างในซึ่งภายในนั้นมันมืดมากมีเพียงแสงไฟดวงเล็กๆจากโทรศัพท์มือถือเพียงเท่านั้นเขาเดินเข้าไปเรื่อยๆอากาศหายใจก็เริ่มลดน้อยลงทุกทีจึงหยุดแล้วยกมือไหว้ไม่นานนักก็มีลมพัดออกมาจากตรงข้ามแล้วเหมือนกับมีสิ่งสิ่งหนึ่งปรากฏขึ้น สิ่งนั้นเหลืออยู่ที่พื้นผ่านไปผ่านมา ตั้งแต่วันนั้นแล้วเดินทางกลับมาจนทุกวันนี้เขาก็ยังไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาเห็นในวันนั้นคืออะไรกันแน่
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น