วันจันทร์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2562

หายไปในพริบตา!!


            คืนนั้น เวลาประมาณ 4 ทุ่ม เรากำลังขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้าน บนเส้นทางหลวงริมโขงแห่งหนึ่งในอำเภอเมืองบึงกาฬค่ะ พอถึงช่วงหนึ่งที่สองข้างทางมีแต่ป่า และเสาไฟถนนห่างๆ เราเห็นมีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งวิ่งแซงหน้าเราไป เป็นวัยรุ่นหญิง 2 คน ใส่กางเกงยีนส์ขายาว กับเสื้อยีนส์แขนยาวทั้งคู่ ลักษณะผมสั้นน่าจะเป็นเด็กมัธยมต้น  สักพักมอเตอร์ไซค์คันนั้นก็หักเลี้ยวกลับรถอย่างกระทันหัน โดยไม่ได้เปิดไฟเลี้ยวเลย ไอ้เราก็ตกใจเลยขับชะลอดู พอรถคันนั้นสวนทางผ่านเราไป เราก็มองตามผ่านกระจกทันที แต่ไม่มีอะไรเลย.. เราตกใจเลยจอดรถแล้วหันไปมองตาม แต่ถนนกลับโล่ง ว่างเปล่า.. ไม่มีอะไรเลย!? ทั้งที่ถนนเป็นทางตรง และสองข้างทางก็เป็นป่า ไม่มีทางเลี้ยวใดๆ แน่ๆ
สรุปคือเราทำงานหนักจนหลอนไปเอง หรือเราโดนเข้าแล้วจริงๆ ใช่ไหม? แต่เราก็ไม่อยากจะไปสืบหาว่า ถนนเส้นนั้นเคยเกิดเหตุอะไรมาบ้าง

ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
บทความนี้นำมาจาก thehouse

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

งานศพหลาน!!

           เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณป้าของเราเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีก่อน ลุงกับป้าได้ข่าวว่าหลานชายเสียชีวิตที่จังหวัดส...