เรื่องมีอยู่ว่าในช่วงที่ขับรถกลับมาจากต่างจังหวัดแถวชลบุรี แล้วหวังว่าจะนอนยาวเพราะพึ่งกลับมาในตอนตี 3 กว่าๆ แต่ในระหว่างนอนอยู่นั้นมีลูกค้าคนหนึ่งได้โทรมาในเวลา 10 โมงกว่าๆด้วยความสลึมสลือจึงตื่นมารับสาย ลูกค้าก็ได้บอกมาว่าพอดีต้องการที่จะเช่าเหมารถไปไหว้พ่อและแม่ของเค้า ทางพี่ที่ขับแท๊กซี่ก็ได้ถามกลับไปว่าทางตัวบ้านลูกค้าอยู่ที่ไหน ก็ตอบกลับมาว่าอยู่แถวๆโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ที่สมุทรสาคร ซึ่งใกล้ๆกับพี่ที่ขับแท๊กซี่อยู่แล้วด้วยจึงได้นัดเวลากันในเวลาบ่ายโมงครึ่งที่หน้าโรงพยาบาลโดยจะใส่ชุดสีดำทั้งชุดเลย พอถึงเวลาที่นัดกันไว้พอไปถึงหน้าโรงพยายาลก็พบกับลูกค้าที่เรียกใช้บริการ แต่ข้างตัวของลูกค้านั้นเต็มไปด้วยของพะลุงพะลังเต็มไปหมด โดยขึ้นมานั่งเบาะหน้าแล้วเอาของไว้เบาะหลังทั้งหมด ระหว่างที่ขับไปนั้นตลอดทางมีความแปลกๆอยู่หนึ่งอย่าง โดยพี่คนนี้จะเป็นคนที่ถามคำตอบคำ บางทีที่พูดก็ไม่เคยตอบเลย ระหว่างทางก่อนที่จะถึงจุดหมายผู้โดยสารนั้นได้บอกให้เลี้ยวก่อน คนขับก็ถามว่าเลี้ยวไหน ผู้โดยสารก็บอกเลี้ยวตรงนี้เลยค่ะ คนขับก็เลี้ยวไปตามที่ผู้โดยสารบอก แต่ตรงที่เลี้ยวไปนั้นมันไม่ใช่ทางปกติทั่วไป แต่มันเป็นป่า คนขับก็เลี้ยวไปตามที่ผู้โดยสารบอกมาช่วงแรกๆของถนนยังเป็นราดยาง แต่พอเข้าไปสักพักนั้นทางเริ่มเปลี่ยนไปเป็นหินกรวด ยิ่งขับไปลึกๆเริ่มเป็นดินผสมกับหญ้า โดยทางที่ผู้โดยสารบอกนั้นมีความลึกลับซับซ้อนพอสมควรเพราะทั้งเลี้ยวซ้าย และขวาเป็นเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง แต่มีความผิดปกติอยู่หนึ่งอย่างเพราะสองข้างทางนั้นไม่มีบ้านคนอยู่เลยแม้แต่หลังเดียว และผู้โดยสารก็บอกมาว่า เดียวถึงบอกของฉันแล้วให้จอดตรงที่ฉันบอกนะค่ะ รอแปปเดียวดิฉันจะออกมาเวลานั้นประมาณบ่าย 3 กว่า พอถึงจุดหมายผู้โดยสารก็บอกให้จอด เป็นบ้านหลังใหญ่แต่มีความเก่า และรอบๆข้างมีแต่ก่อไผ่เต็มไปหมด โดยผู้โดยสารให้จอดก่อนถึงทางเข้าบ้าน แล้วบอกว่า น้องค่ะจอดตรงนี้นะค่ะ ไม่ต้องตามพี่เข้าไป ไม่ต้องขับรถเข้าไปเลย และไม่ต้องเดินเข้าไป พี่ต้องการความเป็นส่วนตัวกับครองครัว โดยคนขับแท๊กซี่นั้นมองไปรอบๆก็ไม่พบใคร มีเพียงกอไผ่ที่ลมพัดแล้วทำให้เกิดเสียงเพียงเท่านั้น ในช่วงที่ระหว่างรอลูกค้าก็ได้เล่นโทรศัพท์แค่กลับไม่มีสัญญาณเลยทำอะไรก็ไม่ได้ ด้วยบรรยากาศของข้างทางอยู่ดีๆก็เผลอหลับไป แต่ไม่ทราบว่าหลับไปตอนไหน และทันใดนั้นก็มีเสียงคนมาเคาะกระจก "ป๊อก ป๊อก ป๊อก" เราก็สลึมสลือตื่นมาแล้วพบว่าสตาร์ทรถทิ้งไว้ ทางคนขับแท็กซี่ก็ได้ลดกระจกเพื่อคุณกับผู้โดยสาร ผู้โดยสารก็บอกมาว่า คุณค่ะพอดียังคุยกับพ่อแม่ไม่เสร็จเลยของเวลาต่ออีกสัก 1 ชั่วโมงนะค่ะ คนขับแท็กซี่ก็ตอบแบบงง "ครับๆ ได้ครับ" (เพราะลูกค้าเหมามาแล้ว กับจำทางกลับไม่ได้อีกต่างหา) แล้วลูกค้าก็จ่ายเงินให้ไปก่อน 1,000 บาท แล้วก็บอกว่า พี่จ่ายให้ก่อนนะครึ่งหนึ่ง และเดียวพี่ออกมาแล้วพาพ่อแม่กลับบ้านด้วย ทางคนขับแท๊กซี่ก็ไม่ได้คิดอะไร ก็เลยเล่นโทรศัพท์ต่อเวลาก็ผ่านไปจนเกือบ 1 ทุ่มกว่า
ลูกค้าก็ได้มาเคาะที่ประตูหลังเหมือนจะเอาของที่ประตูหลังและก็เปิดไฟในรถ แต่กลับต้องขนลุกเมื่อเปิดไฟเสร็จ กลับพบว่าเจอรูปพ่อกับรูปแม่ ที่มีเขียนว่า ชาตะ และ มรณะ ที่ได้เอามาวางเอาไว้ในเบาะหลัง ตอนนั้นใจคนขับได้ใจเสียไปแล้วนี้อะไรหรอครับ ทางผู้โดยสารก็ได้บอกมาว่า นี้เป็นพ่อ และแม่ เดียวน้องสวัสดีท่านด้วย ณ ตอนนั้นสติแทบจะเตลิดแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร หลังจากนั้นลูกค้าก็ได้มานั่งเบาะหน้าข้างๆคนขับ แล้วก็บอกว่าน้องออกรถเลยนะค่ะ ด้วยระยะทางตอนกลางคืนและสองข้างทางเป็นป่าโดยจะเห็นเพียงแค่ไฟทางเท่านั้น แต่ในตลอดทางมีเรื่องที่ทำให้คนขับนั้นขนลุก นั้นก็คือ ผู้โดยสายหันกลับไปคุยกับรูปแล้วก็หัวเราะ ตอนนั้นคิดอยู่ในใจพี่เค้ากำลังคุยกับอะไรบางอย่างที่เราไม่สามารถเห็นได้ด้วยตาเปล่า ในตอนมานั้นใช้เวลาประมาณ 30 นาที แต่ขากลับนั้นใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าๆ และระหว่างทางนั้นเริ่มไม่คุ้นตา เพราะในตอนขับมานั้นไม่ได้ตรงมาตลอดทางเพราะมีทั้งเลี้ยวซ้ายและขวา แล้วทางคนขับแท๊กซี่นั้นก็ได้พูดหยอกๆขึ้นมาว่า "เดียวตอนที่พี่ลงเนี้ยเชิญคุณพ่อคุณแม่ลงด้วยนะครับเดียวคุณพ่อ คุณแม่จะลืมตัวแล้วไม่ได้ลง พอพูดจบลูกค้าก็พูดสวนมาทันควันเลยว่า "คุณพ่อ คุณแม่ท่านไม่ลืมหรอกค่ะ เพราท่านอยากไปหาหลานที่บ้านมาก" และได้พูดต่ออีกว่า "คุณพ่อ คุณแม่บอกว่าคุณมารอนานแล้วคุณนั้นเป็นคนจริงใจดีนะ ไม่ใช้คนเลวร้ายแต่คุณชอบเจออะไรแปลกๆมาเยอะ เพราะว่าคุณเคยไปก่อเรื่องอะไรไว้ จึงทำให้คุณต้องพบเจออะไรแปลกๆแบบนี้เยอะไปหมด" ขับรถไปสักพักผู้โดยสารก็บอกขึ้นมาว่าไม่ต้องไปถึงที่โรงพยาบาลหรอก แล้วเดียวเลี้ยวเข้าซอยนี้ไปใกล้จะถึงบ้านพี่แล้ว พอเลี้ยวเข้าไปจอดหน้าบ้านพี่เค้า พี่เค้าก็ได้ลงไปเปิดประตูหลังเพื่อเอารูปพ่อแม่ลง แต่ช่วงที่เปิดประตูหลังนั้นได้มีการชะงักนิดนึงแล้วก็พูดอะไรสักอย่าง แล้วก็เอารูปคุณพ่อคุณแม่มา เดินมาเปิดประตูหน้า แล้วก็ให้แบงค์ 1000 มาหนึ่งใบคือเงินอีกครึ่งที่เหมา และก็ได้ให้เพิ่มอีก 500 แล้วลูกค้าก็เอยออกมาว่า "คุณแม่บอกว่าเอาให้เพิ่ม" เพราะว่าเสียเวลารอตั้งนาน แล้วลูกค้าก็ได้บอกอีกว่า "วันนี้ไม่ต้องขับรถแล้วนะค่ะ น้องกลับบ้านไปพักผ่อนเลย เพราะคุณแม่เค้าบอกมาว่า โหมงานหนักมาหลายวันแล้วร่างกายจะมีปัญหา จะล้มหมอน นอนเสื่อ" หลังจากนั้นก็ได้มีนัดกับรุ่นพี่ในตอนกลางคืนก็ขับรถไปกินเลี้ยงกัน พอได้กลับบ้านกันจริงๆก็เป็นเวลาตี 3 หลังจากนั้นก็ได้ไปส่งพี่คนนึงช่วงขับรถกลับนั้นระหว่างทางมีวัดอยู่วันหนึ่ง แต่ดันเผลอหลุดปากพูดออกมาว่า "เจอวัดอย่างนี้ถ้าเป็นเมื่อก่อนต้องล่าท้าผีแล้ว" พอไปส่งรุ่นพี่เสร็จปั้บ รุ่นพี่ก็ปิดประตูแต่พอขับไปประมานเพียงแค่ 3 นาที จู่ๆเสียปิดประตูขึ้นว่าปิดไม่สนิทก็เลยลงไปเพื่อปิดประตู แต่พอขับไปอีกสักพักก็ยังดังอยู่ แต่ช่วงที่ระหว่างขับๆอยู่นั้นจู่ๆฝากระโปรงหลังก็ดันเปิดขึ้นมาเอง ก็เลยจอดและปิดฝากระโปงท้าย หลังจากนั้นก็เลยนึกถึงพี่ผู้โดยสารคนนั้นว่าให้กลับบ้านไปพักผ่อนเพราะว่ามันอันตรายเพราะอาจจะ ล้มหมอน นอนเสื่อได้
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น