มีผู้ชายคนหนึ่งเล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากตลาดนัดริมทางรถไฟ ถึงผมจะเป็นคนต่างจังหวัดพึ่งเข้ากรุงเทพเพื่อทำมาหากินได้ไม่กี่ปี แต่เรื่องผีสางนั้นผู้ชายคนนี้ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหรนัก จนไปเจอดีเข้าที่ตลาดนัดริมทางรถไฟใกล้ๆกับสถานีสามเสน ผู้ชายคนนี้เป็นพอค้าข้าวโพดปิ้งที่ตลาดนัดตรงนั้นแหละครับ ใจจริงผู้ชายคนนี้ก็อยากทำงานบริษัทมีระดับแต่งตัวดี ไม่่ต้องมาตากแดกตากลมแถมยังต้องอยู่หน้าเตาไฟที่ร้อนระอุจนหน้าดำขนาดนี้อย่างว่าแหละครับหนุ่มอีสานจบเพียง ป.4 เข้ามาทำงานเมืองกรุงเก็บเงินทองส่งให้น้องได้เรียบหนังสือ มันก็ต้องแรกมากับความลำบากแบบนี้แหละครับ ผมได้เช่าห้องอยู่กับเพื่อนคนหนึ่งที่อยู่จังหวัดเดียวกันอยู่แถวบางซื่อ ต้องไปซื้อข่าวโพดที่ตลาดไทเป็นข้าวโพดที่หวาน หอมอร่อยจากสระบุรี ในช่วงแรกๆนั้นรับมาเพียงกิโลละ 10 บาทเท่านั้น แต่ตอนนี้กิโลละ 18 บาทแล้ว แต่ไม่ได้ขายเพียงข้าวโพดปิงเพียงอย่างเดียวเพราะที่นั้น ตลาดนัดเปิดเพียงอาทิตย์ละสองวันไม่อย่างนั้นคงไม่มีเงินพอส่งให้ทางบ้านแน่ๆ ก็จึงเลือกที่จะเปลี่ยนทำเลไปหลายๆตลาดนัดแทบจะทุกวันเลยก็ได้ เพียงแต่มาเจอเรื่องขนลุกที่ตลาดนัดย่านนั้น ซึ่งอยู่ใกล้กับกรมสวัสดิการทหารบกพอดี ชีวิตของพ่อค้าเร่นั้น ลองมาคิดอีกทีก็สนุกเหมือนกันพอตลาดวายก็แบ่งสินค้าให้กันและกันทุกครั้ง แถมยังได้เจอกับลูกค้ามากหน้าหลายตา จนรวมไปถึงลูกค้าประจำ ที่มักจะซื้อครั้งละ 4 ฝัก แถมยังบอกอีกว่าข้าวโพดของผมนั้นอร่อยถูกปากกว่าที่ปลอกเปลือกกว่าตั้งเยอะ พูดถึงลูกค้าขาประจำที่คุ้นหน้ามาหลายเดือนแล้วก็คือ คุณลุงที่อยู่ในกรมทหารที่มีอายุราวๆกว่า 60 ปี ที่ใกล้จะเกษียณแล้วเต็มทีรูปร่างผอมสูงผมขาวตัดผมเกรียนนุ่งกางเกงขาสั้น ที่เดินลากรองเท้าแตะช้าๆท่าทางมีสง่า เดินชมตลาดไปเรื่อยบางวันก็จะซื้อปลาเล็กปลาน้อย แต่ที่แน่ๆต้องมาซื้อข้าวโพดร้านผมเป็นประจำ พอเริ่มคุ้นเคยกันคุณลงคนนี้ก็เล่าว่า หลานชายและหลายสาวนั้นชอบกินข้าวโพดปิ้งมากๆเคยขอที่จะมาด้วยแต่แม่ของแกไม่ยอม เพราะว่าต้องข้ามถนนเข้ามากลับว่าจะโดนรถเชี่ยวชนเอา แล้วคุณลุงก็อวยพรผมขอให้ขายดีๆมีกำไรเยอะ จนผมต้องยกมือไหว้ จนมาถึงวันเกิดเหตุ ฟ้านั้นครึ้มฝนตรงตั้งแต่บ่ายๆ ก็ได้แต่ภาวนาขอให้ฝนหยุดเพราะไม่อย่างนั้นคงไม่มีลูกค้าแน่ หลังจากนั้นเวลาประมาณ 5 โมงเย็นฝนนั้นไม่ตกและลูกค้าขาประจำของผมก็มาแล้ว ผมรีบคัดข้าวโพดฝักงามๆรอเอาไว้ 4 ฝักและก็ไม่ผิดหวังเมื่อคุณลุงเดินแล้วยิ้มเข้ามา แล้วบอกว่า ใส่ถุงมาเลยไอหลายชายแต่คราวนี้แกส่งแบงค์ร้อยมาให้ในตอนนั้นผมกำลังล่วงเอาเงินทอนแต่คุณลงกับยกมือห้ามแล้วบอกว่าไม่ต้องทอนขอบใจนะขอให้เจริญๆเถอะทำมาค้าขึ้นนะพ่อคุณ ผมก็ยกมือไหว้แบบงงหลังจากนั้นลุงแกก็ได้หายไปในกลุ่มคนเกือบจะพร้อมๆกับผู้หญิงคนหนึ่งที่มาอายุเกือบๆ 40 ปี ที่จูงมือเด็กหญิงกับเด็กชายมาตรงหน้า แล้วพูดขึ้นมาว่า "ข้าวโพดเจ้านี้ใช้ไหมที่ลูกอยากกินนัก" ทีหลังแม่จะมาซื้อแทนปู่ให้เดียวเก็บไปกินที่วัดต้องพระสวดศพปู่ก็แล้วกัน ในขณะนั้นผมเย็นวาบไปทั้งสันหลัง ได้ความว่าคุณลุงขาประจำนั้น หัวใจวายตายมาสองวันแล้ว แต่วิญญาณก็มาลำลาคนขายเข้าโพดคนนี้จนได้
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น