เรามีอาชีพเป็นวิศวกรไฟฟ้า ตัวเราเลี้ยงกุมาร 1 องค์ แต่เพราะเราเกิดวันอังคารหรือเปล่า เลยทำให้เราไม่เคยเจอสิ่งลี้ลับอะไรมาก่อน มากสุดก็แค่อาการคล้ายผีอำ บ่อยครั้งที่เราทำงานไซต์งานแล้วต้องแข่งกับเวลาตามกำหนดแล้วเสร็จ ทำให้งานที่ต้องทำในเวลากลางคืนกลายเป็นเรื่องปกติสำหรับเรา หลายๆครั้งเราจะต้องเดินผ่านความมืดเพื่อขึ้นไปตรวจหน้างานที่อยู่บนตึกสูง ซึ่งเราก็จะก็เปิด Flashlight ของโปรแกรมในโทรศัพท์เพื่อส่องทางเดิน แต่จู่ๆโปรแกรมก็ล็อคเอาท์ออกเองทำให้ทางเดินที่เรากำลังเดินอยู่มืดสนิททันที พอมองไปรอบๆก็ไม่เห็นว่ามีอะไรอยู่เลย เราก็ทำใจดีสู้เสือนะ คือเปิดโปรแกรมกลับมาใช้งานใหม่ แต่ที่หนักสุดสำหรับไซต์นี้ที่เราเจอคือ วันนั้นเร่งงานให้ทันกับการปิดฝ้าเลยต้องพาลูกน้องทำโอถึงเช้า ตอนนั้นเกือบตี 1 แล้ว ในห้องน้ำที่กำลังเก็บงานมีเรากับน้องผู้หญิงอีกคน แต่อยู่กันคนล่ะฝั่ง คือห้องน้ำที่ทำแบ่งเป็นชาย/หญิง เพียงแต่มีผนังอิฐมวลเบากั้นอยู่ ทำให้เราสองคนสามารถพูดโต้ตอบกันได้อย่างชัดเจน พอเวลาคล้อยไปเรื่อยๆ เราก็ได้ยินน้องเงียบเสียงแต่ยังได้ยินเสียงฝีเท้าเดินไป-มาอยู่ เราเลยคิดว่าน้องก็ยังทำงานอยู่ห้องฝั่งตรงข้าม แล้วคราวนี้ห้องที่เราทำอยู่มันเสร็จแล้วจึงพูดบอกน้องด้วยเสียงที่ค่อนข้างดังนิดหน่อยว่า "ก้อย ของพี่เสร็จแล้วนะ เดี๋ยวพี่ออกไปดูหน้างานที่อื่นแปบเดี๋ยวกลับมา" แต่น้องก้อยไม่ตอบรับ เราเลยเรียกน้องอีกสองสามครั้ง จนน้องตอบกลับ "ค่ะ" สั้นๆแค่นั้น เราก็เข้าใจว่าเมื่อกี๊สงสัยน้องใส่หูฟัง แต่เมื่อน้องตอบรับมาแบบนั้นแล้ว เราเลยเดินออกจากห้องน้ำเพื่อจะไปตรวจหน้างานจุดอื่นตามที่บอกน้องไป พอเดินพ้นออกมาจากมุมด้านในห้องกำลังจะก้าวออกมานอกบานประตู น้องก้อยกลับเดินสวนเข้ามาหาเราจากภายนอกห้อง คือมาจากโถงทางเดินภายนอก เราตกใจ แต่ไม่ร้องตะโกน เพียงแค่อึ้งๆ แต่ในใจคือตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว ก้อยรีบถามว่าหัวหน้าจะไปไหนคะ เราเลยบอกกำลังจะไปตรวจหน้างานจุดอื่นๆ เลยรีบถามน้องว่าทำเสร็จหรือยัง ก้อยบอกเกือบเสร็จแล้วแต่พอดีอุปกรณ์หมดเลยออกไปเอามาเพิ่ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น