ย้อนกลับไป 8 ปีขณะเขายังเรียนอยู่มัธยมต้น ทุกวันหลังเลิกเรียนเขาต้องทำกิจกรรมอยู่ที่โรงเรียนจนกลับบ้านดึกดื่น ตี1 ตี2 มีวันนี้ที่รู้สึกแปลกๆ เหมือนกังวลอะไรสักอย่างแต่ไม่รู้ว่าเรื่องอะไร เขานั่งทำงานจนราวๆ 5 ทุ่มกว่า โทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เป็นสายเข้าจากแม่ของเขาเอง
แม่บอกว่าคืนนี้ต้องอยู่กับพี่ชายบุญธรรมสองคนนะ เพราะทั้งบ้านกลับต่างจังหวัดไปงานศพตา ตาเสียเมื่อช่วงกลางวัน ความรู้สึกแปลกๆ เมื่อตอนกลางวันคงมาจากสาเหตุนี้นี่เอง เขาเก็บของแล้วรีบกลับบ้านทันที เพราะพรุ่งนี้ต้องรีบตามไปงานศพตาแต่เช้าตรู่
พอถึงบ้านเขารู้สึกได้เลยว่าไม่ได้อยู่คนเดียว แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เมื่อเห็นไฟในห้องแม่เปิดอยู่ พอเดินขึ้นไปหน้าห้องก็ได้ยินเสียงคนกำลังรื้อของ เขาเคาะประตูแล้วเรียกชื่อพี่ชาย แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบกลับ จึงรู้สึกไม่ปกติแล้ว เขาเดินกลับลงมาที่ชั้นหนึ่งแล้วโทรเรียกหาพี่ชาย แต่ปรากฏว่าพี่ชายยังไม่ถึงบ้าน…
ตอนแรกคิดว่าเป็นขโมย จึงคว้ามีดด้ามหนึ่งแล้วขึ้นไปเคาะประตูห้องให้เปิด ด้วยถ้อยคำหยาบคายอยู่หลายครั้ง เสียงรื้อของก็ยังไม่ยอมหยุด เขาเริ่มโมโหจึงถีบประตูโครมใหญ่ เสียงนี้จึงดังลอดออกมาจากห้อง
“เคาะทำไม… เคาะทำไม…” เป็นเสียงยืดๆ ยานคางเหมือนไม่ใช่เสียงของมนุษย์!
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
บทความนี้นำมาจาก mascoops
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น