ชาวอเมริกันบางคนอาจจะเกิดอาการกลัวตัวตลก (จากการวิเคราะห์ของนักจิตวิทยาพบว่าเด็กส่วนใหญ่ไม่ชอบตัวตลก) ดังนั้นจึงไม่แปลกอะไรที่ภาพยนตร์หลายเรื่องมักใช้ตัวตลกมาทำเป็นสัตว์ประหลาดทำร้ายคน นอกจากนี้ยังมีเรื่องเล่าที่น่าขนหัวลุกเกี่ยวกับตัวตลกอีกว่า
ซึ่งเรื่องเริ่มขึ้นว่าในระหว่างที่บ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ในช่วงเวลากลางดึกของคืนวันหนึ่ง ระหว่างที่พ่อ-แม่กำลังดูทีวีอยู่ในห้องนอนนั้น ลูกของเขาก็ได้เดินเข้ามาในห้องของเขา พ่อ-แม่จึงถามว่า “ทำไมยังไม่นอนอีกล่ะลูก” แล้วเด็กก็ตอบกลับไปว่า “พ่อ-แม่ช่วยไปจัดการกับตุ๊กตาตัวตลกในห้องให้ผมทีนะครับ มันจ้องหน้าผมตลอดเลย จนทำให้ผมนอนไม่หลับ” เมื่อพ่อ-แม่ได้ยินแบบนั้นถึงกับอึ้งไปเลย เพราะว่าที่บ้านของพวกเขาไม่เคยซื้อตุ๊กตา หรือรูปปั้นตัวตลกเลย แล้วนั่นมันคืออะไร? ที่ลูกของเขาเห็น…
ด้วยความกลัวพวกเขาจึงรีบโทรศัพท์ไปแจ้งตำรวจทันที แต่เมื่อตำรวจเข้าไปตรวจสอบภายในห้องก็ไม่รูปปั้นตัวตลกเลย แต่กลับพบร่องรอยของการบุกรุกจากภายนอก ซึ่งตำรวจได้สันนิษฐานว่าเป็นคนจรจัด ไม่ก็คนบ้าได้ปลอมเป็นตัวตลกแอบเข้ามาในบ้าน และเรื่องเล่าดังกล่าวก็เคยถูกนำมาแต่งเป็นนิยายของ สตีเฟ่น คิง และถูกนำมาเป็นภาพยนตร์ในชื่อ Stephen King’s It (1990) หรือเรื่อง Killer Klowns (1988), Clownhouse (1990) ที่นำเสนอเป็นสัตว์ประหลาดที่มันจะออกมากินเด็กในเมืองนั้น และมันก็เกิดขึ้นจริงซะงั้น?
ต่อมาในปี 1990 ที่ West Palm Beach ฟลอริด้า หญิงสาวคนหนึ่งชื่อ “เชียลา” (shelia keen) อายุ 27 ปีถูกยิงตายโดยผู้เห็นเหตุการณ์กล่าวว่า “คนที่ฆ่าเธอนั้นได้แต่งตัวเป็นตัวตลกใส่วิกซ์ผมสีทอง” (และคดีนี้ไม่สามารถไขได้ จนกลายเป็นคดีปริศนาในเวลาต่อมา) แต่ฆาตกรตัวตลกนี้ก็เทียบไม่ได้กลับฆาตกรต่อเนื่องอย่าง จอห์น เวยน์ เกซี (John Wayne Gacy 1942-1994) ที่ทำการฆาตกรรมฆ่าข่มขืนเด็กหนุ่ม 33 ชีวิตในระหว่างปี 1970-1978 ในเมืองชิคาโก้ รัฐอิลินอยส์ เขาถูกตั้งฉายาว่า “ฆาตกรตัวตลก” เนื่องจากเขาชอบ แต่งตัวเป็นตัวตลกไปเยี่ยมเด็กๆ ในโรงพยาบาล หรืองานกุศล สุดท้ายเขาก็ถูกประหารชีวิตด้วยการฉีดยาพิษเข้าเส้นเลือด
ปล.บทความนี้ทำขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาที่จะละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น